Jedno z piwnych opakowań. Pierwsze, XII-wieczne butelki w postaci kamionkowych flaszek były zamykane korkiem. Kiedyś wytwarzanie szkła było bardzo drogie. Zmieniło się to dopiero w drugiej połowie XIX w., kiedy zaczęto wykonywać jednakowe, szklane butelki z ręcznie odciśniętą pieczęcią z logotypem danego browaru zamiast etykiety. Na początku XX w. jednorazowe korki do zamykania butelek zostały zastąpione pałąkowym zamknięciem z porcelanowym korkiem. Taki typ zamknięcia do dziś jest charakterystyczny dla piwa Kompanii Piwowarskiej marki Grolsch. Zakapslowana butelka w formie podobnej do tej, jakiej używa się dziś, pojawiła się pod koniec XIX wieku.
Obecnie stosowane butelki mogą być jednorazowego użytku, nie podlegające zwrotowi oraz butelki zwrotne – wielokrotnego użytku. W przypadku niektórych marek butelki mają zastrzeżone kształty i barwę, np. Pilsner Urquell, czy Miller Genuin Draft. Butelki przeźroczyste najczęściej mają kolor zielony i brązowy. Piwa w zielonych butelkach mogą być bardziej podatne na działanie promieni słonecznych i może to mieć wpływ na ich jakość. Dlatego piwo zawsze trzyma się w chłodnym i ciemnym miejscu, ale słońce szkodzi zarówno piwu w zielonych, jak i brązowych butelkach.
