Lekkie piwo (o ekstrakcie 8-10 stopni Plato) wywodzące się z miejscowości Lichtenhain (Turyngia) w Niemczech. Najbardziej popularne w końcówce XIX w., obecnie styl ten przechodzi renesans i jest robiony przez mikrobrowary w Stanach Zjednoczonych i m.in. Polsce. W zasypie używa się słodu pszenicznego i jęczmiennego, gdzie jeden z nich jest wędzony. Dawniej stosowano fermentację spontaniczną, z czasem zaczęto dodawać drożdży górnej fermentacji. Najbardziej interesującym faktem jest to, że do fermentującej brzeczki dodawano bakterie kwasu mlekowego (tak jak w przypadku Berliner Weisse), więc otrzymywano trunek lekki (około 2-3% alkoholu), kwaskowy i delikatnie dymiony.
W zapachu lekko wyczuwalne są estry owocowe, w smaku wyraźna kwaśność z dymnym posmakiem i lekką owocowością (jabłka, cytryny). Bardzo mocno nasycone, goryczka na poziomie 5-12 IBU.
