Piąty etap warzenia piwa mający na celu uzyskanie klarowności, usunięcie bakterii oraz drożdży użytych wcześniej do fermentacji. Piwo po etapie leżakowania posiada już wszystkie pożądane cechy sensoryczne. Filtracja pozwala zachować piwu stabilność koloidalną (brak zmętnień) przez cały okres przydatności do spożycia. Dzięki filtracji uzyskuje się wydłużony okres przydatności (nawet do 6 miesięcy).
W średniowieczu używało się filtrów ze słomy i trzciny z plew zbożowych. Dzisiaj wykorzystuje się w tym celu ziemię okrzemkową lub nowoczesną technikę membranową. Zarówno proces filtracji, jak i rozlewu piwa niesie za sobą wiele zagrożeń dla stabilności jego profilu smakowego.
Podczas filtracji przez ziemię okrzemkową dojść może do pojawienia się posmaku metalicznego. Jony żelaza wypłukane ze złoża filtracyjnego mogą spowodować pojawienie się tej negatywnej cechy. Duży wpływ na poziom bezpieczeństwa podczas filtracji mają warunki przechowywania ziemi okrzemkowej. Warunki nieodpowiednie (np. wilgoć) w łatwy sposób spowodować mogą pojawienie się zapachu stęchłego, który z kolei może zostać przeniesiony do piwa. Kolejnym punktem kontrolnym powinny być dozowniki wszelkich dodatków takich jak preparaty enzymatyczne, stabilizatory etc. Przed dopuszczeniem jakichkolwiek dodatków należy dokładnie zbadać ich wpływ na profil smakowy i możliwe interakcje z innymi smakami i zapachami.
