Jest organicznym związkiem chemicznym, który miesza się z wodą w dowolnym stosunku. Alkohol i dwutlenek węgla jest uzyskiwany w piwie w wyniku fermentacji przy użyciu wyselekcjonowanych szczepów drożdży. W zależności od rodzaju użytych drożdży proces fermentacji alkoholowej przebiega do poziomu 9% alkoholu i więcej. Zwykle mocne piwa mają też wyższy ekstrakt.
Podział piw na słabe, pełne i mocne zależy od kraju. W Polsce za piwa lekkie uważa się te o zawartości alkoholu do 5,5%, pełne to piwa z zawartością alkoholu na poziomie 5,5 – 6,5%, a mocne to piwa które mają ponad 6,5% alkoholu.
W Czechach, Niemczech, Niderlandach i północnej Francji piwa dzieli się w zależności od gęstości początkowej brzeczki nastawnej – najsłabsze to "ósemki" (8% ekstraktu) mające ok. 2,5% alkoholu, następnie można kupić piwa z 10, 11, 12, 13 i 14% ekstraktu, przy czym najpopularniejsze są "dziesiątki" (ok. 3,5% alkoholu) i "dwunastki" (ok. 4,5% alkoholu). Na samym końcu są rarytasy – czyli piwa zawierające 16 a nawet 20% ekstraktu.
W Anglii piwa w ogóle nie dzieli się w ten sposób. Klasyczny Bitter ma 9-15% ekstraktu i musi zgodnie z prawem mieć poniżej 5% alkoholu. Ale i Stouty zawierają zazwyczaj mniej alkoholu – ok. 4,5%. Najmocniejszymi piwami pitymi w Anglii są portery, które mogą mieć nawet do 10% alkoholu.
Istnieją różne metody warzenia piw wysokoprocentowych, np. poprzez wymrażanie. Kiedy woda zawarta w piwie zamarznie lód zostaje oddzielony. W ten sposób pozostaje piwo o bardzo wysokim ekstrakcie i alkoholu (piwa typu Eisbock). Bardzo mocne piwa np. Bocki osiągają zawartość alkoholu 16%; są także piwa, gdzie poza drożdżami piwowarskimi pracują drożdże winiarskie (angielskie ale – barley wine) lub szampańskie (Biere de Champagne). Rekord świata to 55% alkoholu w piwie warzonym metodą wymrażania. Zawartość alkoholu w piwie stanowi jedną ze składowych profilu smakowego. W piwach mocnych powoduje wrażenie cierpkości i rozgrzewania.
