Jest to jeden z dwóch podstawowych rodzajów fermentacji, który zachodzi w temperaturze nie wyższej niż 5 do 13°C, dlatego nazywa się to fermentacją zimną. Proces zachodzi przy użyciu specjalnej odmiany drożdży dolnej fermentacji, które po przefermentowaniu cukrów osiadają na dno kadzi. Trwa od 7 do 10 dni. Piwo dolnej fermentacji warzone jest najczęściej ze słodu jęczmiennego, chmielu, drożdży piwowarskich i wody.
Lager uzyskiwany w tym procesie jest najpopularniejszym gatunkiem piwa na świecie. Rozwój tak dziś rozpowszechnionych gatunków piw jasnych nastąpił dopiero w XIX w. Ma to ścisły związek z rozwojem przemysłu oraz całym szeregiem wynalazków. Między innymi z wynalezieniem maszyny chłodniczej, rozwojem hut szkła (wytwarzanie tanich butelek). Wcześniej jedynym piwem dolnej fermentacji było ciemne, mało chmielone piwo monachijskie. W 1842 roku czeski browar Prazdnoj w Pilźnie jako pierwszy przeniósł fermentację i dojrzewanie do chłodzonych lodem piwnic. Uzyskano wtedy piwo o wspaniałym orzeźwiającym smaku, udekorowane czapą białej piany. Piwa typu lager występują także w odmianach ciemnych, np. koźlak, schwarzbier i porter bałtycki.
